Schermen van acrylglas zijn in het coronavirustijdperk alomtegenwoordig geworden in kantoren, supermarkten en restaurants in het hele land.Ze werden zelfs geïnstalleerd op het podium van het vice-presidentiële debat.
Aangezien ze zo ongeveer overal zijn, kun je je afvragen hoe effectief ze eigenlijk zijn.
Bedrijven en werkplekken hebben gewezen op scheidingswanden van acrylglas als een hulpmiddel dat ze gebruiken om mensen te beschermen tegen de verspreiding van het virus.Maar het is belangrijk om te weten dat er weinig gegevens zijn om hun effectiviteit te ondersteunen, en zelfs als die er waren, hebben de barrières hun grenzen, volgens epidemiologen en aërosolwetenschappers, die de overdracht van het virus via de lucht bestuderen.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben advies gegeven aan werkplekken om "fysieke barrières te installeren, zoals doorzichtige plastic hoestschermen, waar mogelijk" als een manier om "blootstelling aan gevaren te verminderen", en de arbeidsveiligheid en -gezondheid van de arbeidsafdeling Administration (OSHA) heeft soortgelijke richtlijnen uitgegeven.
Dat komt omdat de schermen van acrylglas in theorie werknemers kunnen beschermen tegen grote ademhalingsdruppels die zich verspreiden als iemand naast hen niest of hoest, zeggen epidemiologen, milieutechnici en aerosolwetenschappers.Men denkt dat het coronavirus zich van persoon tot persoon verspreidt "voornamelijk via ademhalingsdruppels die worden geproduceerd wanneer een geïnfecteerde persoon hoest, niest of praat", aldus de CDC.
Maar die voordelen zijn niet bewezen, volgens Wafaa El-Sadr, hoogleraar epidemiologie en geneeskunde aan Columbia University.Ze zegt dat er geen studies zijn geweest die hebben onderzocht hoe effectief barrières van acrylglas zijn bij het blokkeren van grote druppels.
Posttijd: 28 mei 2021